Dragende staaf
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een dragende staaf is een constructie-element dat is ontworpen om voornamelijk axiale krachten (trek of druk) en soms ook buiging op te nemen en over te brengen binnen een constructie.
Omschrijving
Dragende staven zijn fundamentele onderdelen in diverse bouwconstructies, zoals vakwerken, spanten en traliewerken. Ze kunnen vervaardigd zijn uit verschillende materialen, waaronder staal, beton en hout, waarbij de materiaalkeuze afhankelijk is van de specifieke toepassing en de vereiste sterkte en stijfheid. Stalen staven worden veelvuldig toegepast vanwege hun hoge treksterkte, terwijl betonstaal in gewapend beton juist trekkrachten opvangt. Bij drukstaven, die op druk belast worden, is het voorkomen van knik een belangrijk aandachtspunt bij het ontwerp. De verbindingen tussen dragende staven en andere constructie-elementen, zoals kolommen of liggers, zijn cruciaal voor een correcte krachtsoverdracht en de stabiliteit van het geheel.
Toepassingen en soorten
Dragende staven komen in diverse vormen voor. Voorbeelden zijn trekstaven (ook wel trekstangen, trekankers of trekbalken genoemd) die voornamelijk trekkrachten opnemen en worden gebruikt om constructiedelen bijeen te houden of spatkrachten op te vangen, zoals in vakwerken of tussen bouwelementen. Drukstaven, zoals kolommen of pijlers, zijn daarentegen primair bedoeld om drukkrachten te dragen en verticale belastingen af te voeren. In gewapend beton fungeert wapeningsstaal als trekstaaf om de geringe treksterkte van beton te compenseren. Koppelstaven verbinden betonnen platen om horizontale beweging te voorkomen en brengen trekkrachten over.
Vergelijkbare termen
ligger
Gebruikte bronnen: